Hoewel het voelt alsof we al eindeloos op pad zijn, was deze vrijdag toch echt de laatste dag van de mysterytrip. De man zou de man niet zijn als hij niet al een programma in gedachten had. En derhalve stond er een wandeling op het programma. En een beklimming. En daaromheen lekker eten. Na relaxed opstaan, we halen inmiddels koffie bij een vast tentje in de buurt, en ontbijt gingen we maar weer eens een avontuur aan. Het Italiaanse bus…
Na het actieve fietsavontuur van gisteren bij eigenlijk best prima weer bleek onze laatste dag in Florence op woensdag aangebroken. En het was beduidend minder goed weer. In de ochtend was het grijs en grauw, in de middag zou het ronduit nat worden. Met nog een treinreis voor de boeg besloten we ons nog maar een keer in de toeristische binnenstad te storten. Deze keer om een bezoek te brengen aan ‘Palazzo Vecchio’, het oude paleis. Een gebouw dat verschillende…
Wanneer noem je iets een traditie? Hoe vaak komt het tijdens onze reizen niet voor, dat we zeggen: “Hier zouden we nog eens naartoe moeten gaan?” Het is nog nooit gebeurd – zelfs twee jaar achter elkaar naar hetzelfde land kan ik mij niet heugen. Wanneer al het coronagedoe het toelaat, vertrekken wij zondag aanstaande voor de derde keer op mysteryweekend (correctie, ‘mysterytrip,’ want dit keer een week). Het format is zo simpel: ik bedenk, regel en geniet van de…
Vrij weekend. We begonnen het op vrijdagavond bij een pizzeria, we voorzagen al wel dat dat voorlopig de laatste keer zou zijn. Na een zeker praatje van een zeker stel dat meent daar verstand van te hebben bleek dat inderdaad het geval en ik zal u bekennen dat ik daar tamelijk sip door was. Ik was voornemens om daar dan ook een stukje over te tikken, maar eerst gingen we zaterdag naar het bos. Zo vaak zijn we niet met…
Dit extra lange weekend stond al een tijdje op de agenda. De man vond een tijd geleden al een hardloopevenement in de buurt van zijn ouders waar hij graag aan deel wilde nemen. En hij schreef de groepdriedochter en mijzelf ook maar in. De run heeft met ‘diepe hel Holterbergloop’ een nogal verontrustende naam zo vond ik. Maar goed, tien kilometer draven op een slakkengangetje door een bos kan ik eigenlijk altijd wel waarderen. Dus ik ga gewoon voor genieten…
Er moest een kindwissel. De groepvijfzoon logeerde tot dinsdag bij opa en oma en zou daarna met de groepvierdochter ruilen. En dus moest het ene kind worden gehaald en het andere weggebracht. En aangezien het dinsdag was, was dat mijn taak. Ik had er eigenlijk wel zin in. Met de reis naar Dalfsen zijn we van deur tot deur met het openbaar vervoer (en een heel klein stukje auto) zo’n beetje drie uur bezig. Dat is dusdanig lang dat je…
Inmiddels zijn we toch al weer drie weken onderweg met school en was het de hoogste tijd voor een studiedag*. Mede dankzij de nieuwe schoolapp kwam ik daar op maandag al achter en niet toen een welwillende ouder dat op donderdagavond voor de zekerheid nog even in de klassenapp zette. Pluspunten dus. Maar het was nou ook weer niet zo dat ik toen er werkroosters werden gemaakt zich had op de studiedag. Ik heb overigens niet de illusie dat mijn…
Dit weekend was het weekend waarin oorspronkelijk de Dam tot Damloop plaats zou vinden. Maar aangezien men Corona deze maand alleen in Zandvoort plaatselijk kon uitschakelen, mocht het hardloopevenement niet doorgaan. Mooi stom. De man besloot tot een soort supercompensatie. In plaats van de geplande tien mijl, voor de duidelijkheid, dat is ruim zestien kilometer, besloot hij er ruim dertig hardlopend af te leggen. Om daarna vanuit Veldhoven op de fiets te stappen naar Uitgeest. Dat is zo’n honderdzeventig kilometer.…
Also, de trip naar Playmobilland stond al een week vast, de beschikbare plaatsen zijn namelijk beperkt, en zo’n beetje ons hele reisschema was er op afgestemd. Op vrijdagochtend ging de wekker om zeven uur en verschenen we mooi op tijd aan het ontbijt in ons hotel. Zirndorf ligt op ruim tien kilometer van het centrum van Neurenberg en u begrijpt, we gingen met de fiets. Zo halverwege de heenreis begon het werkelijk te storten van de regen, dat was wel…
De man stuurde me een plaatje van de groepvierzoon die onderweg naar opa en oma zijn zusjes even was ontvlucht. Want zo af en toe wordt ie helemaal gestoord van de twee meisjes. Dat zal wel het lot van de oudste zijn. Zijn behoeften qua spelen en rust en privacy zijn inmiddels wat anders dan die van de meisjes en dat wil nog wel eens botsen. Tegelijkertijd zitten wij als ouders misschien wel iets minder fanatiek op het gedrag van…