Nou, het moest gaan gebeuren deze zaterdag. Na een vrij korte voorbereiding op vrijdagavond stonden wij ‘s morgens bijtijds op, zodat we in ieder geval ruim op tijd op het sportpark in Eindhoven zouden zijn. Rond een uur of acht vertrokken we in de wetenschap dat mijn ouders zich bij de kids zouden voegen. Eenmaal op locatie kregen we onze startnummers en het zogenaamde routeboek. Ook haalden we de fietsen op die ons de dag door zouden helpen. Tot mijn…
Een paar maanden geleden schreef ik al over het avontuur waar de man en ik ons in zouden gaan storten. Het lijkt enerzijds gister dat ik dat stukje tikte en anderzijds zo’n beetje honderd jaar geleden. Er is immers nogal wat gebeurd intussen. Wat er alleen niet uitgesproken veel gebeurd is, is trainen aan mijn kant. Ik had allerlei enthousiaste plannen, maar ze zijn jammerlijk in het water gevallen. De grootste afstand die ik recent heb gelopen is een kilometer…
Maandag, dus het echte werk ging beginnen. De dag stond in het teken van verschillende sprekers die ons van alles gingen vertellen over het healthcare (of health care?) systeem in Canada en Amerika. Over de rol van de nurse practitioner en hoe er gezocht werd en wordt naar ontwikkeling en positionering. Daarnaast kan het immer hippe leiderschap natuurlijk niet ontbreken en was er ook een presentatie door twee NP’s van de Victoria Order of Nurses (VON), één van de organisaties…
Een beetje een anti-climax was het wel, zeker ook voor de kids, toen we maandagochtend eerst maar eens een beetje uitsliepen. We leefden al zo’n beetje een week naar het vertrek toe en om dan niet te gaan is wat raar. Het bleek echter een uitstekende beslissing want het weer was totaal waardeloos. Behalve dat er veel regen viel, waaide het ook nog eens flink. Echt geen weer voor fietsen en kleine trekkerstentjes op een camping. De man nam intussen…
Heb je wel eens dat iets niet helemaal lekker valt? Dat iets waar je normaal niet direct heel druk over zou doen je in het verkeerde keelgat schiet? Het overkwam me maandag aan het eind van de middag. Het begon sowieso al met het feit dat het maandag was. Dat is niet mijn favoriete dag en dat komt niet eens doordat het de eerste dag van de week is. Het is op maandag al ruim vijf jaar zwemlesdag en dat…
Alsof het allemaal nog niet druk genoeg is, hebben de man en ik ons in een nieuw avontuur gestort. In alle eerlijkheid weet ik nog niet zo goed wat ik er van moet vinden. Het vraagt namelijk om een verbetering van mijn fysieke conditie én ik zal mijn best moeten gaan doen de man een beetje bij te houden. De man was bij de atletiekvereniging gewezen op het bestaan van een adventure race die ook nog eens in Eindhoven wordt…
Het is de tijd van de hardloopwedstrijden en op deze mooie herstzondag was het jaarlijkse renfeest in Eindhoven aan de beurt. De man is sowieso graag van de partij bij allerhande holfestivititeiten, en de versie in onze eigen stad heeft logischerwijs een extra bijzonder karakter. Sinds we hier in Meerhoven vlak naast icoon de Hovenring wonen, gaan we eigenlijk ieder jaar even aanmoedigen. Vaak ging de man dan daarna richting stad om ‘s middags aan de halve marathon mee te…
Vrij regelmatig lunchen we met een aantal collega’s in het restaurant van ons verpleeghuis. Tot zo ver weinig bijzonders. Het geval wil dat er onder deze collega’s ook geregeld exemplaren zijn die niet in de directe zorg aan bed werken. Ze houden zich bezig met facilitaire dingen, management zaken of maken deel uit van de behandeldisciplines. Dat zijn de takken van sport (pun intended) waarbij een fors deel bureauwerk en in ieder geval veel zitten komt kijken. En dus hebben…
Het is een gevalletje ‘duurt even, maar dan heb je wat’ gebleken. Het A-diploma van de groepvierdochter liet behoorlijk lang op zich wachten. Allerlei lockdowns en andersoortige onderbrekingen hielpen niet echt in het leerproces en de door de zwemschool aangeboden inhaalslagen kostten ons meisje te veel van haar vrije tijd, daar zijn we niet aan begonnen. De groepvierdochter heeft gelukkig geen hekel aan het zwemmen, maar de laatste tijd begon ze toch wel te vragen naar dat diploma. Ik was…
Nog één stukje over het hollen van een halve marathon. Daarna houd ik er over op. Ik heb hier verdorie geen hardloopblog… Deze zondag was de dag dat het moest gebeuren. Ik had niet echt helemaal genoeg getraind, naar mijn eigen zin en ook naar die van Trenara*. Ik heb kunnen constateren dat het trainen voor zo’n langere afstand me bepaald niet motiveert en daarnaast kwamen er wat dingen met werk en een protesterende kies tussendoor. Ik was derhalve wat…