Het is de week tegen het pesten. Op de school van de kids wordt daar, geheel terecht, aandacht aan besteed en ook in het jeugdjournaal kwam het onderwerp aan de orde. Met name de groepzesdochter was er van onder de indruk en ze nam zich voor pestslachtoffers te helpen als dat aan de orde zou zijn. Ik vond het mooi. Geheel in lijn met het onderwerp kreeg ik op dinsdag les over depressie en daar hoorde ook het onderwerp zelfmoord…
Tien dagen sinds ik voor het laatst een stukje tikte, met bovenstaande vraag als gevolg. Het was wel weer tijd, zo vond mijn klasgenootje. Dat vond ik op mijn beurt wel weer vleiend, dus hier is de update. Het ding is, het lukt even niet zo goed eerlijk gezegd. Ik ben na een bepaald intense tijd nog altijd een beetje wiebelig en wat zoekend naar rust en overzicht in mijn hoofd. Met de start van het nieuwe schooljaar is het…
Eenmaal weer thuis en na een nachtje slapen is er gelegenheid om nog wat meer terug te kijken op de trip naar Toronto die er op zit. De kans om een dergelijke reis met studiegenoten te maken is natuurlijk werkelijk een fantastische. Desondanks heb ik me tevoren ook wel even afgevraagd of het nu echt te legitimeren is. Zo’n trip is bepaald niet gratis, qua geld en zeker ook qua milieubelasting. Als ik de afweging nu maak, een dag na…
De laatste dag alweer! In de ochtend was er nog programma, in de middag vrije tijd en in avond moesten we dan echt weer terug naar het vliegveld. Het programma begon met een presentatie door Trevor van Scotts Mission (wegens geen internet in het vliegtuig kan ik niet opzoeken of die s daar echt moet). Als ik goed interpreteer is dat een equivalent van het Leger des Heils. Trevor vertelde over de daklozenopvang die zijn organisatie biedt. Zoals in veel…
De dag tussen twee job-shadowdagen in en als ik het goed onthouden heb, was de oorspronkelijke bedoeling iets te doen met een gezamenlijk bezoek aan iets met social care. U ziet het al, excellente voorbereiding, ik heb gewoon geen idee. Een bezoek met een groep van veertig mensen aan een gezondheidsinstelling is echter een vrij ingewikkeld verhaal en men kreeg het dan ook niet voor elkaar. Ik kan me zo voorstellen dat dit tot wat stress leidde bij de organiserende…
Anderhalve week geleden is het, dat onze wereld abrupt stil kwam te staan. We brachten bijna de hele week door in Dalfsen. Waar het zo vertrouwd is maar toch ook helemaal anders. We haalden herinneringen op, zochten een mooie plek uit voor Hannah op een prachtige natuurbegraafplaats, we herdachten haar met familie en vrienden en brachten haar op een stralende dag naar de bloeiende heide. Er kwamen veel reacties, er was veel schrik en verdriet maar er waren ook mooie…
Er is eigenlijk altijd wel ergens iets te doen over de stijgende zorgkosten en in het bijzonder die van de ouderenzorg, maar de laatste weken heb ik het gevoel dat die eeuwige ophef nog wat toenam. Wellicht logisch, met alle politieke toestanden die er spelen. Misschien is nu het goede moment om herrie te maken. Het recent gevallen kabinet besloot tot bezuinigen en een zekere minister Helder, bepaald geen vreemde in de ouderenzorg, heeft haar best gedaan dat besluit daadwerkelijk…
Eigenlijk sinds de tijd dat ik blogs tik over de zorg, leest er een vriendin mee. Ze heeft geen achtergrond in de zorg, maar wel een uitstekend oog voor taal. Geregeld krijg ik berichtjes van haar met te verbeteren typ- of stijlfouten. Of heel geïnteresseerde, inhoudelijke vragen. Superblij ben ik met die appjes. Want ik typ de blogs meestal als ik in bed lig, en het wil dan wel eens voorkomen dat ik onverhoopt niet meer zo scherp ben. Fijn…
Hoe het precies werkt met eigenwijsheid weet ik niet. Word je met de jaren eigenwijzer? Of zou het samenhangen met de hoeveelheid kennis die je hebt verzameld? Of leidt een combinatie van die twee tot een grotere eigengereidheid? Hoe het ook zij, ik merk dat ik inmiddels aanzienlijk kritischer ben op de dingen die men mij op school probeert te leren dan dat ik dat ooit bij de bewegingswetenschappen was. Een paar weken geleden schreef ik al over het wat…
Wat doelloos scrollend kwam ik per ongeluk een artikel in de Volkskrant tegen. Het ging over Sigrid Kaag die zou twijfelen over haar toekomst in de politiek. Nu zal me dat normaal gezien echt spreekwoordelijke worst zijn, maar ik werd geraakt door de foto die erbij stond. Op de foto is te zien dat mevrouw Kaag de tranen uit haar ogen veegt en op de achtergrond is een scherm met daarop twee jonge dames zichtbaar. Mocht u het artikel niet…