Hoewel ik vooral heel erg hoop dat mijn kids gaan doen wat ze leuk vinden, waar ze blij van worden en waar ze zichzelf een beetje mee kunnen redden, kan ik het soms niet laten wat te projecteren. De meiden hebben op het moment de ambitie om schooljuf en cheetah te worden. De groepvijfzoon mikte eerder op bioloog, maar lijkt het nu niet meer zo goed te weten. Stiekem maakte mijn hart laatst een sprongetje toen hij tussen neus en…
De gehele dag door kom je voor allerlei dilemma’s te staan. Dat geldt, lekker filosofisch, voor het leven in het algemeen en voor de zorg in het bijzonder. Doorgaans sta je wellicht niet direct stil bij al die overwegingen en maak je ze soort van onbewust, maar deze week werd ik weer eens met mijn neus op de feiten geduwd. Er gaan, en dat hoort er onherroepelijk bij, geregeld dingen niet helemaal als gepland. Meestal niet zo erg, maar soms…
Het is belangrijk om er een goede, of gezonde zo je wilt, werk-privébalans op na te houden. En daar bedoelt men dan doorgaans mee dat je niet te veel moet overwerken of thuis nog dingen doen omdat je anders allerlei stressklachten kunt krijgen. En dat is dan weer ongunstig voor zowel werk als privé. Het schijnt ook zo te zijn dat als iedere zorgmedewerker twee uur meer per week gaat werken, het tekort aan personeel in de zorg goeddeels is…
Ik heb een streak Zo wist de man woensdagavond te vertellen. Ik keek hem waarschijnlijk wat wazig aan, want er volgde al vrij snel verduidelijking. Ik breng de hele week de kinderen naar school, zo legde hij uit. Dus ik heb een streak. En hij heeft gelijk. In ons huishouden komt het er sowieso meestal op neer dat de man de kinderen naar school brengt, ik sta namelijk doorgaans vier dagen per week om zeven uur op Merefelt. Dan is…
Er is sprake van een blogcrisis. Dat klinkt heel dramatisch, maar het is denk ik niet zo erg. Misschien is het zelfs wel verfrissend. Het is wellicht opgevallen dat het nogal stil was hier. Dat kwam deels door de meivakantie, we hadden met het hele gezin vrij en het leek me wel eens goed om het stukjes tikken even helemaal los te laten. In de weken ervoor had ik toch al weinig inspiratie en dus was het een mooi moment…
Ergens eind vorig jaar kwam het boek Verpleegthuis van Teun Toebes uit. Deze jonge verpleegkundige ging op een gesloten afdeling voor mensen met dementie wonen en schreef vervolgens een boek over wat hij leerde van zijn huisgenoten. Schijnbaar was dit een boek wat ik gelezen moest hebben, ik heb het inmiddels al van drie mensen cadeau gekregen. Daarnaast vroeg ik het zelf al met vijf december, want ik was inderdaad heel erg benieuwd. Zonder het boek überhaupt gelezen te hebben…
Wát een tijden weer… Er is nu zo ontzettend veel aan de hand, ik krijg mijn hoofd er eerlijk gezegd niet helemaal omheen. Veel ellende is er in de wereld, met ook flinke gevolgen voor onszelf als ik het een beetje begrepen heb. En hoewel het natuurlijk peanuts is in vergelijking met wat heel veel anderen nu doormaken, zal er dus ook voor ons écht iets anders gaan worden. Ik merk de laatste week dat ik me maar een beetje…
De hele week broed ik al een beetje op een metablog*, en de hele week komt het toch niet uit mijn vingers gerold. Daarom, mooi in lijn met de afgelopen weken, nog maar een weekupdate. De week stond in het teken van carnaval. Voor de kids dan. Het was de week voorafgaand aan de voorjaarsvakantie en die noemt men hier onder de rivieren ook wel de carnavalsvakantie. Het echte carnavalsfeest is dit weekend los gegaan, maar op de basisscholen moet…
Inmiddels wordt het wellicht wat oud, maar we hebben weer eens een hectische week achter de rug op onze PG. Er zaten twee afdelingen dicht vanwege Corona besmettingen en dat maakt het leven en werken op zo’n afdeling bepaald niet eenvoudiger. Daarnaast raakten er ook een flinke stapel collega’s besmet; de verzuimcijfers gingen door het dak en het aantal op te lossen diensten was niet meer grappig. Geluk bij een ongeluk is in deze ronde dat omikron onze mensen inderdaad…
Gaat het goed met je? Vroeg de manager zorg me vandeweek in het passeren. Ze zag de laatste weken zo weinig blogs voorbij komen namelijk. Dat was eenvoudig te verklaren, mijn gezwets over vakanties en andere privé-aangelegenheden post ik niet op LinkedIn en dus leek het inderdaad of er niet veel te lezen was. Desondanks was het een attente en wellicht ook rake vraag, want het gaat ok maar het evenwicht was wat broos deze laatste weken. Over de oorsprong…