Op deze 25ste mei is het op de fiets naar je werk dag. Op de 24ste was het de dag voor aandacht voor het sterven en het is ook nog de week van de mentale gezondheid. De 24ste was ook de dag van het vakantiegeld trouwens, vind ik zeker noemenswaardig. De 25ste is volgens Wikipedia de dag van Afrika en de 26ste volgt de dag van het gescheiden kind. Er is dus, zo wil ik maar zeggen, altijd wel iets…
Er zijn soms van die dagen… Deze maandag voor de kerst was er één van. De afgelopen week had ik vrij genomen, niet om vakantie te vieren, maar vooral om bij de toets van dinsdag goed beslagen ten ijs te komen. Gezien het weer van afgelopen week had dat bijna letterlijk gekund maar, voor mij, gelukkig was het op maandagochtend weer een stuk warmer. Zoals geregeld op de eerste werkdag van de week gingen mijn (schoonmoeders) fiets en ik naar…
Op 1 september ben ik dus gestart als zogenaamde vios*. Qua school ging dat lekker voortvarend met in totaal zes lesdagen en bijbehorende grote bergen voorbereiding en huiswerk. In het ideale geval was dat qua werk ook zo gegaan maar gezien het af hoc karakter van de hele toestand was er geen sprake van de ideale situatie. De roosters van september waren namelijk al af toen bekend werd dat ik iets anders zou gaan doen en het is in vakantietijd…
Dat de terugreis noordwaarts vanuit Duitsland ging, was bepaald niet zonder reden. De man spendeerde al een aantal maanden geleden zonder overdrijven zeker een halve dag aan het uitzoeken hoe we per trein naar huis konden gaan. Ik denk oprecht dat hij daarmee inmiddels beter op de hoogte is van de (on)mogelijkheden van het reizen per spoor, al dan niet met fiets, in de internationale gevallen, dan veel mensen van NS international. Zijn conclusie was dat de mogelijkheden in Duitsland…
We sliepen heerlijk in het Tandemhotel en hadden daar het beste ontbijt van de vakantie. Gemaakt met lokale biologische producten en duidelijk de trots van de manager daar. Ze vertelde dat ze de ontbijten in hotels altijd maar saai vond en dat ze het hier zo maakte als ze het zelf zou willen. Goed gelukt, wat mij betreft. Na al dit eten moest er natuurlijk weer gefietst worden. De temperatuur had inmiddels een waarde ruim boven de dertig graden bereikt,…
Het werd een wat gammel nachtje in het voorstadje van Straatsburg. Het was warm, er was veel geluid en de slaapfaciliteiten wat minimaal. Ik lag lekker warm tussen mijn beide meisjes in, opzich gezellig, maar niet direct goed voor de nachtrust. Het gaf allemaal niets, de douche deed het wel goed en we hoefden niet zo ver te fietsen. In het dorp verderop scoorden we croissants en eclairs, deze laatste dingen zijn tegenwoordig bijzonder populair in het gezin, en vervolgens…
We rolden op deze prachtige warme dinsdag opeens de Alsace binnen. Of de Elzas zo je wilt. Het mooie aan het reizen per fiets is, in mijn geval dan, dat mijn interesse voor de achtergrond van de omgeving toch gewekt wordt als ik er doorheen fiets. Dus Wikipedia ik er vaak nog wat over en steek nog van alles op. Zo waren we gister in Haselbourg en daar leerde ik over de geschiedenis van het dorpje (vroeger waren er meer…
Het was wel even schakelen om op de maandagochtend weer aan de slag te gaan. Niet dat de vakantie afgelopen is, maar we moesten weer op pad. En dus ging om acht uur de wekker en begonnen de man en ik weer druk te doen over het inpakken van al die fietstassen. Dit tot ongenoegen van alledrie onze kinderen. Die hadden nog wel een week in het huisje willen blijven maar gezien de nogal bizarre prijzen daarvan, zat dat er…
We onderbreken deze fietstocht voor een stukje zwemmen. Althans, zo voelt het een beetje. Er werd de afgelopen dagen uitgebreid gezwommen en verder eigenlijk niets. Helemaal prima. De man kon het niet laten om op zaterdag de omgeving op zijn hardloopschoenen te gaan verkennen. Mijn beweging kwam, volgens mijn horloge dan, voornamelijk door het eindeloos van de glijbaan en wildwaterbaan roetsjen. De kinderen vinden het heerlijk om te zwemmen en te schermen*. Op zondagochtend gaan ze ook nog naar een…
Het is gelukt! We sliepen in ons hutje, de kids werden bijna spelend wakker en we ontbeten buiten met meloen. Na die rustige start gingen we opweg om de laatste twintig kilometer af te leggen. Met een tussenstop bij een bakker want op alleen meloen kan er niet gefietst worden. In ieder geval niet door de groepvijfzoon. Het stokbrood met kaas ging er goed in en wij gingen daarna echt op weg naar het huisje op centerparcs. De route ging…