Na wat wikken, wegen, peinzen en overleggen hebben we besloten dat de groepvierzoon zijn geplande logeerpartij bij opa en oma maar gewoon door moest gaan. De logeerpartijtjes zijn zo ontzettend fijn voor hem en ook opa en oma genieten er erg van. Er zal sprake zijn van een aanzienlijk minder avontuurlijk programma dan bij eerdere logeerpartijen, maar in en om het huis is ook echt genoeg te doen. Opa en oma hebben een heerlijk huis, naast een bos en een…
Donderdag was de laatste volledige dag die we in Friesland door zouden brengen en het leek ons erg leuk om nog iets met het wad te doen. Ik bedoel, we waren er erg dichtbij en hoe tof zou het zijn om de vakantie af te sluiten met een boottocht of wadlooptocht. Het had wat voeten in aarde, want veel dingen bleken volgeboekt, maar na een tijdje rondgekeken bemachtigde de man een plekje op een boot die vanaf Schiermonnikoog op zoek…
Keuzes, doorzettingsvermogen en bovenal luxeproblemen zou ook de titel van weer een gastblog door de man kunnen zijn. Het zou weer zo’n dag worden: er waren wat vage ideeën of to-do’s zoals je wilt, die in mijn hoofd rondspookten en wachtten op uitvoering. In Wagenberg (Noord-Brabant) bestaat een mini Billund – een LEGO-museumpje dus – en de groepvierzoon had voor zijn verjaardag zijn zinnen gezet op een aangekondigde maar nog niet beschikbare Star Wars-set. Ik kan enorm genieten van het…
Het is al weer een paar weken geleden, maar ik moet jullie toch nog even vertellen over het uitje van de man en de groepdriezoon naar de Efteling. We hadden via de blauwe grootgrutter ergens het afgelopen jaar gespaard voor korting op kaartjes voor de Efteling. Ik zit er eens over te peinzen wanneer dat dan geweest is, maar ik kan het niet meer verzinnen. Mijn hersenen worden een dagje ouder geloof ik. Maar goed, de Efteling dus. Eerdere ervaring…
Op deze vierde juli gingen we eindelijk weer eens met de trein. De Corona maatregelen zijn inmiddels dusdanig versoepeld dat dat met het gezin voor een ‘niet-noodzakelijke’ reis weer een realistische onderneming is. Daarnaast stond dit weekend al heel lang gereserveerd voor een meet met de familie in Uitgeest. Het stukje ‘fijn in de trein’ schreef ik een paar jaar geleden ook al. Een vernieuwde versie ervan leek me gezien alle veranderde omstandigheden wel op zijn plaats. Ons gezin is…
Nog een paar dagen en dan hebben de man en ik ook vakantie. We gaan lekker op pad en we kijken er geloof ik met zijn allen naar uit. Tot die tijd moet er echter nog wel wat gewerkt worden en derhalve moesten de kindjes ondanks de verjaardag en de toch bepaald extreme warmte*, naar de opvang. Het pakte allemaal prima uit. Een feestje was met deze temperaturen toch een verschrikking geweest. En toen ik de oudste twee ’s morgens…
‘Mamma’, verzuchtte de groepdriezoon vrijdagavond toen ik hem na een lange dag onderweg zijn ontmoette op het station van Antwerpen, ‘mijn kinderdroom is uitgekomen’. En u begrijpt, mijn dag kon ook niet meer stuk. De man had, om redenen waarover ik nog een keer een stukje moet schrijven, een dag internationaal treinreizen tegoed. En omdat de kinderen vakantie hadden en die doorgaans vrij goedkoop meereizen, had hij bedacht dat hij wel een keer op en neer kon gaan naar de…
Zo, hoe was jullie Pasen? Aan het weer heeft het in ieder geval niet gelegen. Wat was het heerlijk zeg. Wij hadden wat bijzondere Paasdagen. Ik had namelijk werkweekend (lees: vrijdag tot en met maandag drie keer een hele dag en een keer een avonddienst). De man vond dat geheel terecht nogal saai en ging met de kids naar zijn ouders in Overijssel. Ik vond dat op mijn beurt ook saai, maar het gaf me wel de gelegenheid om te…
Het tweede deel van ons sportieve weekend was al net zo zeer de moeite waard als het eerste. Na een uurtje met de benen omhoog te hebben gelegen genoten we van een aardig dinerbuffet. Vervolgens kon het feest beginnen en werd er zelfs een dansje gedaan. Wie had dat gedacht. Mijn muzikale ontwikkeling is niet bijster indrukwekkend en ook qua ritmegevoel is er op zijn minst ruimte voor verbetering. Ooit had ik me dus zeer ongemakkelijk gevoeld bij damesachtige toestanden…
Omdat de man en ik vrij geregeld meedoen aan hardloopevenementen die in de buurt van mijn ouders zijn, werden we een paar jaar geleden lid van de club die veel van die dingen organiseert. Le Champion (en dat spreek je dus schijnbaar uit als sjampion*) is verantwoordelijk voor onder meer de organisatie van de Dam tot damloop en de Egmond halve marathon. De club, vereniging eigenlijk, werd opgericht in 1969 en derhalve werden ze dit jaar vijftig. Ze besloten dat…