Deden we vandaag gewoon weer cultureel verantwoord én we fietsen een stukkie. Twintig kilometer weliswaar, maar toch. Het moet toch niet gekker worden.

We bezochten het zogenaamde Newgrange monument. Dat ligt hier dus op een kilometer of tien vandaan, trekt een gigantische berg toeristen en staat op de werelderfgoedlijst. Ik ging er eerlijk gezegd nogal blanco naar toe (lees: ik had echt geen idee wat het überhaupt mocht zijn) maar werd bepaald niet teleurgesteld.

Het monument werd zo’n 5000(!) jaar geleden gebouwd en men weet niet precies met wat voor doel. Wel heeft men er resten van vijf lichamen gevonden en speelt de zon er een belangrijke rol. Het is er namelijk donker, behalve op de dagen rond 21 december, dan valt ’s morgens gedurende een paar minuten de zon precies naar binnen. Men bootste dat effect met kunstlicht na, dat was al echt heel indrukwekkend. Hoe gaaf moet het zijn om dat echt mee te maken. Helaas kan maar een handjevol dat ervaren en moet je er een loterij voor winnen (letterlijk, niet qua geld).

Nouja, het was zo ook erg leuk en bijzonder. En ook de kindjes vonden het leuk. Hoewel het luisteren naar een Engelssprekende gids logischerwijs lastig is.

We glampen intussen rustig verder. We stinken met zijn allen erg naar houtvuur, want dat is toch een belangrijk thema. De kindjes hadden het vandaag erg naar hun zin in de (houtgestookte) hot tub en de bbq was ook al lekker. Heerlijk!

De kleuterzoon werkte vandaag aan zijn artistieke kwaliteiten en maakte een foto van de man. Ik vind hem best goed gelukt.