Met de introductie van Lego en in zekere mate ook playmobil heeft de kleuterzoon een nieuw soort van spelen ontdekt. Waar hij eerder vooral heel graag alle spullen tevoorschijn haalde en dan met alles een beetje speelde, is hij nu veel langer gericht met zijn Lego bezig.
Om te voorkomen dat al die Lego overal belandt en ook met oog op een zekere baby die er toch echt aan zit te komen, hebben we ingesteld dat er met de speelgoed met kleine onderdelen aan tafel wordt gespeeld.
Het gevolg is dat de kleuterzoon opeens eindeloos aan tafel zit te spelen. De peuterdochter zat daar sowieso al wat vaker. Ze houdt nogal van kleuren en wellicht is het wat bekrompen, maar in mijn beleving doe je dat aan tafel.
Met haar grote broer als voorbeeld speelt ze inmiddels ook graag met haar Lego en playmobil aan tafel. Immers, wat de kleuterzoon doet wil zij ook doen.
Vandaar dat beide kindjes vandeweek een halve middag aan tafel zaten en heerlijk speelden. Ik wist werkelijk niet wat me overkwam. Zo af en toe moest ik een gevallen item oprapen en ik mocht ook nog ergens wat te drinken aanleveren. Verder liep ik vooral op mijn tenen en zei bijzonder weinig. Ik was veel te bang om het tafereel te verstoren.
Ze worden groot, die twee van mij. Leuk om dit soort ontwikkelingen te zien. En ook wel welkom moet ik zeggen. Een rustig middagje kan ik zo af en toe best gebruiken!