Het ging vandaag een beetje mis met de koffie, en eigenlijk vond ik de foto daarvan wel erg passend bij de dag. Het ging namelijk mis toen ik werd afgeleid. En deze keer niet door de peuterzoon of dreumesdochter (hoewel die ook hun uiterste best deden), maar ik werd afgeleid door het liveblog van de Volkskrant. Want goeie help zeg, daar kookte de boel flink over vandaag in Brussel.
Het was eerder deze week al weer raak in Turkije en over het midden-oosten wil ik eigenlijk niet eens beginnen. Wat is het toch een ingewikkelde puinhoop op deze aardbol. Vandaag kwam het wel weer heel dichtbij, want eerlijk is eerlijk, Brussel is bijna op fietsafstand. Ik kan het op dit soort dagen niet voorkomen dat ik me ergens afvraag op wat voor wereld wij de kindjes hebben neergezet.
Als er dit soort heftig nieuws is, wil ik eigenlijk de televisie aanzetten en maar gewoon gaan kijken. Ik ben er toch wel mee bezig, dus dan kan ik net zo goed op de hoogte blijven. Maar dat kan natuurlijk niet. Dit is het soort beelden waar ik de peuterzoon en dreumesdochter de komende jaren ver vandaan wil houden. Laat die twee maar lekker veilig opgroeien zodat zij later de wereld een beetje mooier kunnen maken.
Ik leerde van dit plaatje dat het inderdaad een goed idee is om de beelden vooral niet aan de kindjes te laten zien. Eigenlijk heel logisch. Maar ook wel informatief. Toen de peuterzoon vanmiddag aan mij vroeg ‘is het veilig mamma?’, was ik even bang dat er toch ergens iets mis was gegaan. Maar hij hing aan een denkbeeldig touw en wilde gewoon even checken of ik het wel vast had gemaakt. Goede zet van hem trouwens, want ik was dus wat afgeleid en had verzuimd.
Vanavond ben ik een rondje gaan rennen. Met in gedachten dan toch al die gewonden en familieleden van overledenen. Wat een afschuwelijke dag voor deze mensen en ook voor alle Belgen natuurlijk. Het is dan bijna vreemd om morgen weer gewoon over te gaan op de orde van de dag, en toch ga ik dat doen. Dat lijkt me namelijk het best. Met veel liefde mensen, liefde!