Op de school van onze kinderen doen ze regelmatig een woensdag Crea. Hoe het precies georganiseerd is weet ik niet eens maar het komt er op neer dat kinderen van groep vier tot en met zeven een substantiële hoeveelheid tijd besteden aan het maken van een creatieve creatie. Dit tot grote vreugde van de groepzeszoon en met name de groepvijfdochter. Zij kan zich werkelijk dagen verheugen op dat ze Crea mag gaan doen met een bepaalde juf of met een…
Als er iets is wat veel mensen met dementie nog vaak en lang plezier brengt, dan is het wel muziek. Ondanks de toestanden die in breinen met dementie aan de hand zijn, worden specifieke liedjes vaak nog lang herkend en daarnaast levert muziek een sensatie op die we als mens schijnbaar prettig vinden. Deze wetenschap maakt dat de inzet van muziek nogal logisch is. We draaien in de huiskamer geregeld allerlei soorten muziek, er worden met grote regelmaat muziekmiddagen georganiseerd…
Voor het eerst sinds ergens in de herfst maakten we eindelijk de trip weer eens naar het noorden. Normaalgezien zien we de familie in Uitgeest zeker niet wekelijks, maar in ieder geval wel wat vaker dan dit afgelopen jaar. Het afgelopen jaar was echter anders dan normaal en zo kwam het dat we elkaar in de december maand niet tegen kwamen en de zestigste verjaardag van mijn moeder gelegenheid gaf om bij elkaar te komen. Het nieuwe jaar was voor…
Hier in het zuiden is het dan ook herfstvakantie geworden. Er werd door de kinderen lang naar toe geleefd want het doorbreken van het normale schoolritme vinden ze altijd fijn. Even een weekje iets anders en vooral wat minder moeten. Een belangrijk onderdeel van de vakantie wordt het logeren bij opa en oma door de oudste twee. Het daadwerkelijk slapen vinden ze allebei nog altijd een beetje ingewikkeld. De wakkere tijd weegt daar echter ruim tegenop. Ze genieten zo van…
De man wees me op een artikel in de Limburger van afgelopen zaterdag. Het ging over de visie van een hoogleraar ‘Zorgomgeving voor Kwetsbare Ouderen’ (ik wist niet eens dat zoiets bestond, dus ik leerde meteen al bij) op verpleeghuizen en de manier waarop we voor onze ouderen zorgen. Deze dame stelt, onder andere en kort door de bocht gezegd, dat verpleeghuizen mensen zieker maken en dat we de samenleving deel moeten laten zijn van het leven van de verpleeghuisbewoners.…
Het was me weer het weekendje wel. Niet alleen omdat de man voor het goede doel aan het hollen was en dientengevolge mijn ouders ons oppastechnisch* uit de brand moesten komen helpen. Maar ook omdat het werktechnisch nog altijd wat chaotisch is. Plantechnisch krijgt men de roosters helaas nog steeds niet rond en het zogenaamde noodscenario geldt nog onverminderd. Managementtechnisch wordt er uiteraard hard gewerkt om orde op zaken te stellen, maar het is technisch gezien niet mogelijk om een…
Het blijft leuk, bloggen over een verjaardag. Wat kwamen er veel felicitaties, supertof! Veel dank daarvoor. Ook de tweede lockdown verjaardag van onze jongste gup was voor haar prima geslaagd. Voor mij begon de dag al tamelijk vroeg, de rest van het gezin deed lekker rustig aan. Rond de middag kwam ik thuis en was het tijd voor chocoladebollen en videobellen met opa’s en oma’s. Er was een mooi cadeau met de post gekomen en het gebak was heerlijk. De…
Er is een nieuwe trend gaande op onze pg afdeling. De robothond wordt steeds populairder. Ergens nogal wrang als je er te hard over nadenkt, want zo’n beestje biedt vooral heel veel nabijheid en zijn populariteit maakt pijnlijk duidelijk dat zorg en mantelzorg deze nabijheid in deze tijd niet (voldoende) kunnen bieden. Tegelijkertijd zou het best kunnen dat het robothondje ook zonder Corona toestand populair zou zijn geweest. Want wie wordt er nou niet blij van een puppy die reageert…
Eerlijk gezegd had ik wel even tijd nodig om bij te komen van mijn frustratie over de nieuwe lockdown maatregelen. Zonder er op in te willen gaan wat ik er nou allemaal precies van vind (ik weet het namelijk gewoon niet zo en ben blij dat ik geen beslissingen hoef te nemen) zijn de consequenties van de lockdown mooi rottig*. Dus ging ik dinsdag niet sporten, hing lui op de bank, at taart, verdiepte me in noodopvangvoorwaarden, maakte me zorgen…
Hoewel we er soort van naar streven op de afdeling waar ik werk, is het er eigenlijk nooit saai, in ieder geval niet voor de mensen die er werken. Veel mensen met dementie hebben behoefte aan regelmaat en niet al te veel prikkels in hun omgeving en dus doen we ons best om dat te creëren. Om dan vervolgens binnen dat ritme, al dan niet op individueel niveau, wel weer een vorm van vermaak of dagbesteding aan te bieden. Dat…