Afgelopen week wist Facebook me te vertellen dat ik een jaar bij de RSZK werkte. Een jaar alweer. Een goed moment om eens terug te kijken lijkt me zo. Een jaar geleden ging ik aan de slag als aspirant-leerling en had werkelijk geen benul van hoe het er nu écht aan toe ging in zo’n verpleeghuis. Een paar maanden later startte ik met de opleiding tot verzorgende en daar werd al snel duidelijk dat een overstap naar verpleegkunde er wel…
De brutalen hebben de halve wereld, zo dacht ergens afgelopen voorjaar. Ik werkte met een collega die bijna met pensioen ging en ze vroeg zich grappend af wat ze toch moest gaan doen met al die tijd. Nou, grapte ik eroverheen, ik zoek nog wel een oppas-oma. Een zaadje planten kan geen kwaad toch? De pensionado-to-be had me natuurlijk kunnen negeren, maar een tijdje later kwam ze toch terug op mijn heel bijdehand in een grap verpakte vraag. Ze stond…
Het was tijd voor het jaarlijkse teambuildingsuitje. Al weken lang werd er zo af en toe gespeculeerd wat we zouden gaan doen. Maar wat er zou gaan gebeuren was mij in ieder geval volstrekt onduidelijk. Een beetje nerveus was ik stiekem wel moet ik zeggen. Als rechtgeaarde YMCA-er heb ik wel wat ervaring met teambuilding (en groepsdynamica en meer van dat soort toestanden). Ik vreesde al voor allerlei samenwerkingsspelletjes en in het ergste geval ingewikkelde groepsgesprekken. Het viel alleszins mee.…
We moeten het toch eens over deze doorgaans best schattige beestjes hebben. De groepdriezoon geeft de voorkeur aan de grote, gevaarlijke varianten, maar ik doel in deze op de huisvariant. En dan zelfs daar weer een speelgoedversie van. Het zit namelijk als volgt; één van de zorgvragers op de afdeling waar ik werk had in een vroeger leven schijnbaar katten als huisdier. Nu de zelfzorg niet meer gaat, is de zorg voor huisdieren ook niet meer aan de orde, maar…
In het verpleeghuis waar ik werk, wonen mensen doorgaans bepaald niet voor hun zweetvoeten. De meeste bewoners van de somatische afdeling waar ik sta zijn betrekkelijk oud en als gevolg van de gebreken waarmee die ouderdom kwam, zijn ze in het verpleeghuis terecht gekomen. Er zijn echter ook cliënten die helemaal nog niet zou oud waren toen ze getroffen werden door het één of ander en dientengevolge niet meer voor zichzelf kunnen zorgen. Best confronterend vond ik dat in het…
Het was, zoals vrij geregeld op het ogenblik, weer eens werkweekend. Dat is niet zo’n punt, de man vermaakt zich meestal prima met de kindjes en daarnaast heeft een weekenddienst ook zo zijn voordelen. Wat er alleen niet zo van komt op deze manier is familiebezoek. De familie woont op twee+ uur treinafstand en we combineren dat derhalve meestal met een minilogeerpartij. De man vond dat het wel weer eens tijd werd om naar zijn ouders te gaan. En besloot…
Inmiddels ben ik ruim een half jaar terug aan het werk en sinds een maand of vier ga ik op de vrijdagen ook nog naar school. Dat bevalt me tot nu toe uitstekend, het werk is leuk, de opleiding gaat zoals ik wil dat het gaat en op het thuisfront krijgen we het over het algemeen aardig rond. Desondanks ben ik de allerlaatste die zal tegenspreken dat ons schema zo af en toe tot wat hectiek leidt. Om aan mijn…
Het was een week met een paar flinke mijlpalen. Zo vond ik althans. En waar mijlpalen vaak vooral zichtbaar zijn of bij een verjaardag horen ofzo, kreeg ik ze deze keer keurig in mijn e-mail. We kregen namelijk een mailtje van de school van de kleuterzoon. Gericht aan de ouders van de peuterdochter… Ze mag over een paar weken een keer komen wennen. Nu kijk ik al een tijdje reikhalzend naar dat moment uit, maar deze bevestiging is toch wel…
Het was laatst dag van de zorg. Of dag van de zorgverlener, ik weet het eigenlijk niet meer. In ieder geval was er sprake van een dag waarop er extra waardering was voor het zorgpersoneel. In het kader daarvan bood de RSZK haar medewerkers een theatershow aan. Nu moet ik zeggen dat ik me met een Tony zeker net zo gewaardeerd had gevoeld maar voor een voorstelling ben ik altijd in. Zeker over een gecompliceerd onderwerp als dementie. Derhalve bezocht…
Als je hier maar lang genoeg werkt, leer je dit vanzelf Zo zei mijn collega terwijl ze haar toch betrekkelijk hete koffie in een recordtempo naar binnen goot om daarna in hoog tempo naar beneden te hollen. Zo kon ze voorkomen voorkomen dat één van onze zorgvragers* zichzelf over het bedhek op de grond zou storten. Ze had natuurlijk de koffie ook gewoon kunnen laten staan, maar de ervaring leert schijnbaar dat het dan toch in de gootsteen belandt. En…