Afgelopen zomer fietsten wij gevieren een rondje door Nederland. Dat beviel ons uitstekend en we hadden een heerlijke vakantie. In navolging daarvan hebben de man en ik het nu in ons hoofd gehaald om naar de westkust van Ierland te gaan fietsen. Ik kwam daarop doordat mensen die we een paar jaar geleden tegenkwamen in Portugal ons vroegen of we eens langs komen in Ierland. Dat gecombineerd met leuke boottripjes en het heerlijke feit dat we de Engelsen, in theorie…
Vanavond voelde ik mij opeens oud. Het geval was namelijk dat ik zuurkoolschotel stond te maken. Op zaterdagavond. Om 10 uur. Er zijn toch tijden geweest dat dat absoluut ondenkbaar zou zijn omdat ik dan moest gaan stappen, naar de bioscoop gaan, op de bank moest hangen om een film te kijken of in ieder geval een zaterdagavondachtige activiteit. Nu zijn de zaterdagavonden sinds we kindjes kregen meestal niet meer zo glamoureus. Het wil wel eens gebeuren dat we nog…
Op dit soort druilerige dagen vind ik het vaak lastig om buiten te gaan spelen met de kindjes. De peuterzoon is het punt niet hoor, die trek ik een paar laarzen en een jas aan en hij gaat lekker spelen. Als hij koud of nat wordt meldt hij zich wel. Nee, het gaat om de dreumesdochter. Die mag dan wel kunnen lopen, maar kruipen blijft toch een geliefde bezigheid. Niet alleen wordt ze daar nat, koud en vies van, maar…
Zwanger van de peuterzoon had ik alle tijd om me te verdiepen in de meest uiteenlopende babygerelateerde zaken. We zaten destijds vlak voor de verhuizing naar ons huidige huis, dus over een babykamer kon ik me nog niet zo druk maken. Ook schoonmaaknesteldrang was daardoor vrij zinloos. De eerste babykleertjes waren ook snel gekocht en in mijn Google-tocht naar de uitzetlijst kwam ik langs wasbare luiers. Als rechtgeaarde geitenwollensok was mijn aandacht toen natuurlijk getrokken. Er ging een wereld voor…
Je ziet ze op zo’n beetje iedere blog wel ergens staan, de advertenties. En aangezien ik natuurlijk wel bij de rest wil horen, ben ik maar eens uit gaan zoeken hoe dat nou werkt, reclame op je site. Ik kan u vertellen, ik snap er nog weinig van. Eerst deed ik dingen in WordPress, ik installeerde namelijk een plugin. Vervolgens werd mij gevraagd de gegevens van mijn Google-account in te voeren. ‘Mijn wat?!’ Dacht ik toen. Want dat had deze…
Een dagelijks terugkerend vrij ingewikkeld fenomeen is de avondspits. Ik doel dan niet op dat gedoe met files op de snelweg, hoewel ik daar ook een hartgrondige hekel aan heb, maar op de periode tussen een uur of vijf ’s middags en het avondeten. De kindjes zijn rond die tijd meestal wel zo’n beetje moe én er moet vaak iets gebeuren om het avondeten op tafel te krijgen. Dat is dus een onhandige combinatie. Zo ook vanmiddag. De peuterzoon was…
De dreumesdochter dacht al sinds dat ze een jaar was na over het concept lopen. Ze kon al vrij vlot zelf staan en vandaaruit was lopen een logische stap (pun intended). Iets hield haar echter tegen, want hoewel ze best af en toe een stapje zette, vond ze echt lopen toch nog niet nodig. Als je zag met wat voor noodgang ze rondkroop, was dat ook best begrijpelijk. Waarom zou je lopen als kruipen veel sneller gaat? Het was erg…
Ik schreef er deze week al over, het is een tijd van challenges. Die van Care4moving zit er al weer bijna op – dat planken wordt steeds makkelijker, maar de Social Selling uitdaging is nog in volle gang. En uitdagend is het, denk na over wie je bent, wat je bedrijf is en vandaag over de doelen die je hebt. Doelen, tsja. Ga er maar aan staan. Het grote doel van Care4moving is me echt wel helder natuurlijk. Namelijk mensen…
Die speen dus. Hoe peuter je een peuter nu aan zijn verstand dat zo’n ding dan misschien heel fijn is, maar niet uitgesproken goed voor de tanden. De peuterzoon begrijpt best heel veel, maar dit was eigenlijk een brug te ver. Logisch ook, als je drie bent zijn dat soort lange termijngevolgen simpelweg niet te overzien. En al was dat wel zo, dan zijn ze niet interessant. Een speen is fijn, dus waarom zou je er mee stoppen? Dat leverde…
De peuterzoon heeft zo lang als ik me kan herinneren een nogal grote behoefde aan sabbelen en zuigen. Als ieniemieniebaby’tje kon hij eindeloos aan de borst drinken en als hij dat niet deed had hij toch wel bijzonder graag een pink in zijn mond. Tot mijn grote vreugde accepteerde hij toen hij zo’n beetje een half jaar oud was een fopspeen. Ik was het inmiddels wel zat om altijd naast hem te liggen of over zijn bed gebogen te staan…