Echt origineel is het niet, maar met al die terugblikken om me heen kan ik het niet laten om het jaar eens te overpeinzen. Ik pak het maar eens puntsgewijs aan. De babydochter werd dreumesdochter, de peuterzoon bleef peuter. En dus stond 2015 in het teken van de kindjes. We zitten midden in de tropenjaren. En wat genieten we van die twee. Het is fantastisch om hun ouders te mogen zijn. En bij tijd en wijlen is het ook erg…
Het is een wat vreemde week die we hebben. Na de familiebijeenkomst van zondag ging de man afgelopen maandag weer naar het zonnige zuiden en ik bleef met de kindjes in Uitgeest. Dit alles ter bevordering van de staat van ons huis (lees: de man ging aan de slag met klussen waarbij kleine kinderen niet handig zijn zoals bijvoorbeeld het in de was zetten van de vloer). Ideaal geregeld, vond ik. Het maakt wel dat er de laatste dagen wat…
Het is vandaag op de kop af tien jaar geleden dat ‘tante Millie’ zoals de peuterzoon haar heeft gedoopt, overleed. Haar eerste naasten wilden deze dag logischerwijs niet ongemerkt voorbij laten gaan en nodigden de hele familie uit om samen te komen. Het werd een mooi moment, we liepen met zijn allen in de schemer naar het graf. Met een kaars in de hand werd een lied gezongen en er werden bloemen gelegd. De peuterzoon leverde nog een bijdrage door,…
“Kerstkreeft” (2015) 🦀—bij gebrek aan een kreeftemoji pic.twitter.com/JAiGqCxocm — Joris Korbeeck (@korbeeck) December 26, 2015 Briljant toch, we aten gewoon kreeft op eerste kerstdag. Gewoon thuis. Uit de magnetron. Mede mogelijk gemaakt door de welbekende blauwe grootgrutter. Ik moet bekennen dat ik het eigenlijk veel te veel geld vond, hoe lekker kan zo’n uit de hand gelopen krab nou helemaal zijn. Maar het was kerst en we vonden het leuk, dus we deden het toch. Best lekker hoor, maar wat…
Gistermiddag ging ik samen met de dreumesdochter naar het afscheid van het babyjongetje waar ik een paar weken geleden al stil voor was. Hij heeft zijn strijd gestaakt en de maan heeft nu een lief bewonertje. Het is gewoon niet zoals het hoort, een klein mandje waar een klein, stil babylijfje in ligt en waar afscheid van genomen wordt. Maar zoals zijn vader prachtig sprak, het is dan niet zoals het hoort, het lijkt wel zo te horen. Ik hoop…
Op onze eerste vakantiedag luidden wij de feestdagen maar alvast in met een rondje gourmet. We spraken af met een dreumesvriendje en zijn mamma’s en ter voorbereiding gingen wij inkopen doen bij de Sligro. Dat was bepaald geen doorslaand succes. In de eerste plaats was het er echt gillend druk, maar wat vooral buitengewoon onhandig was, is dat kinderen onder de twaalf niet naar binnen mogen. Dat was wel het laatste waar we rekening mee hadden gehouden (wellicht wat naïef)…
Het was gister dus tweeëntwintigtwaalf. En op deze tweeëntwintigtwaalf werd ik drieëndertig. Dat is voor de getallenliefhebbers toch best leuk dacht ik zo. Natuurlijk vond ik het als klein meisje superleuk om jarig te zijn maar ik geloof dat ik het eigenlijk al sinds ergens laat in mijn tienerjaren ook vooral druk vond. Met de feestdagen voor de deur komt die verjaardag gewoon niet zo goed uit, en gek genoeg is dat ieder jaar hetzelfde. Hoewel ik dus niet heel…
Het project van vandaag is appeltaart. Morgen ben ik jarig en dan moet er natuurlijk taart gegeten worden. In het kader van de uitdaging heb bedacht dat het wel leuk is om zelf een appeltaart te maken, en om er meteen maar wat druk op te leggen nodigde ik ook mensen uit om die appeltaart te komen eten. Ik moet toch ook wel weer hard om mezelf lachen hoor. Het zal vast niet bijzonder moeilijk zijn om een appeltaart te…
Afgelopen vrijdag was de man thuis. Het was een dag zonder al te veel plannen en op dat soort dagen maken ik graag eens van de gelegenheid gebruik om overdag een rondje te rennen. Doorgaans ren ik mijn rondjes ’s avonds en dus in het donker (in deze tijd van het jaar althans). Het is best leuk om ook eens te zien waar je nou langs loopt. Het was lekker weer (eigenlijk is het veronrustend warm, maar dat even terzijde)…
De dreumesdochter werd geboren met een flinke bos haar. Waar de peuterzoon semi-kaal was, vond ik het bij haar na een week al nodig om haartjes te gaan wassen. Het was toen al zo lang dat er melkresten in terecht kwamen, al snap ik nog steeds niet helemaal hoe dat komt. Omdat ze vooral lang haar (en schattige krulletjes) in haar nek heeft, hoefden we er tot voor kort vrij weinig aan te doen om de haartjes uit haar ogen…